Present Perfect Tense’de “Since” ve “For” Kullanımı

Bilindiği üzere Present Perfect Tense’i geçmişte başlayıp şuanda devam eden olayları ya da olayların sonuçları şimdiyi etkiliyorsa kullanırız.

Bu Tense’de kullandığımız iki zaman zarfı vardır: since ve for.

I have lived in İzmir for 4 years.

I have been living in İzmir since 2011.

Since kullandığımızda zamanın başlangıcını belirtiriz. For’ da ise bir zaman dilimi belirtiriz.

Present Perfect Tense’de “ever” ve “never” Kullanımı

“Ever” ın Türkçe ’deki tam karşılığı “hiç” “hayatının herhangi bir zamanında” anlamlarına gelir.

Genelde sorularda kullanılır. Tecrübe deneyim sorgulanır.

Örneğin: Have you ever eaten Kebab?

“Never” ise mantıken “not ever” yani hiç anlamına gelmektedir.

Öznenin sorgulanan tecrübeyi yaşamadığını belirtmek için kullanılır. Cümleye olumsuzluk anlamı katar.

Örneğin: I have never eaten Kebab in my life.

Soru kalıbı: May+Özne+Fiil?

Örneğin: May I come in?--İçeri girebilirmiyim.

Cevap: Yes you may come in.--Evet gelebilirsin.

May düz olumlu cümle yapısında kullanıldığında kendisinden sonra gelen fiil için "-bilme" takısı işlevi görür.

Olumsuz cümle örneği: You may not come in.

You are not allowed to do this.

Present perfect tense’de eylem önemli iken bu tensin continous versiyonunda eylemin süreci önemlidir.

Eylemden çok eylemin süreci vurgulanmak isteniyorsa present perfect continuous tense kullanılır.

Cümle kalıbı: Özne+have/has+been+Fiil-ing+since/for.

Örneğin: I have been studying in İzmir for 4 years.-- İzmir'de 4 yıldır okuyorum.

I have been working here since 20011-- 2011'den beri burda çalışıyorum.

Bir eylemin gerçekleşme ihtimalini belirtmek istediğimizde de may yapısını kullanabiliriz.

Örneğin: It may rain tomorrow.-- Yarın yağmur yağabilir.

Jack may be upset.-- Jack üzgün olabilir.

Jack may not be upset. Perhaps he is tired.-- Jack üzgün olmayabilir. Belki yorgundur.

Gone: Eylemin hala sürdüğünü ifade etmek için kullanılır. Öznenin yokluğunu bildirir.

Been: Eylemin geçmişte yapıldığını bildirir. Bulunma anlamına gelir. Söz konusu öznenin geçmişte bir yerde bulunduğunu ifade eder.

Örneğin: She is not at home. She has gone to the school.

I have once been in Romain.